Şu ağzından bir laf alana kadar,
Güneş bile, yüz kere doğar, batar,
Sessizliğin bana oluyor keder,
Canım dememeye yemin mi ettin?
Sakın deme bensiz yaşayamazsın,
Çektiğin hasreti taşıyamazsın,
Sen daha beni hiç tanımamışsın,
Canım dememeye yemin mi ettin?
Sen böyle yaptıkça bende susarım,
Ağzım kanda dolsa sanma kusarım,
Bakarsın bir gece kendim asarım,
Canım dememeye yemin mi ettin?
Günlerdir hasretim o kelimeye,
Bu gidişle az kaldı delirmeye
Yokluğun da sürüklüyor meçhule,
Canım dememeye yemin mi ettin?
Maksadın da gömmekse diri diri,
Nerdedir bileyim kabrimin yeri,
Küserek öldürdün şair Demir’i,
Canım dememeye yemin mi ettin?
Şeyhmus DEMİR
