DİYARBAKIR -İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG Meclisi), Koronavirüs (Kovid-19) salgını sürecinde yaşanan işçi ölümlerine ilişkin hazırladığı raporu kamuoyuna açıkladı. İlk resmi vakanın 11 Mart’ta açıklamasına rağmen, işçi sağlığı için köklü önlemlerin alınmadığı öne süren raporda, “Üretim-hizmet, ulaşım, beslenme, barınma gibi çalışma süreçlerinde iç içe olan, çalışma saatleri artırılan, fabrikadan çıkarılmayan, iş tanımı dışında işler yüklenen ve hastalansak bile ‘kapalı devre’ çalıştırılan bizler, yani işçi sınıfı salgınla yüz yüze kaldık. Yine işçi eylemleri yasaklandı ve binlerce arkadaşımız işten çıkarıldı. Geride bıraktığımız 8 ayda 10 binlerce işçi Covid-19 hastalığına yakalandı ve onlarca arkadaşımız hayatını kaybetti” denildi.
En çok ölüm sağlık işkolunda
11 Mart-10 Kasım tarihleri arasında, yerel basın, mesai arkadaşları ya da sağlık örgütlerinden edindikleri bilgilere göre en az 368 işçinin Kovid-19 nedeniyle yaşamını yitirdiği aktarıldı.
En çok ölümün 141 işçi ile sağlık iş kolunda olduğuna değinilen raporda, sağlık iş kolunu 90 işçi ölümüyle ticaret, büroların, 25 işçi ölümüyle belediyelerin ve 20 işçi ölümleriyle tekstil sektörünün izlediği belirtildi. Rapora göre, en çok ölüm 108 kişi ile İstanbul’da yaşanırken, Ankara’da 25, Diyarbakır’da ise 21 işçi yaşamını yitirdi.
Talepler
Türkiye tarihinin en büyük “işçi kıyımı” ile karşı karşıya olunduğu belirtilen raporda, talepler şöyle sıralandı:
“*Covid-19 sağlık emekçileri için meslek hastalığı, diğer işkollarında çalışan işçiler için ise iş kazası olarak tanınmalıdır.
*İşyerlerinde başta üretim alanları olmak üzere ulaşım, beslenme, barınma gibi tüm alanlarda İSİG önlemleri alınmalıdır.
*Kronik hastalığı olan ve belli bir yaşın üzerindeki işçiler bu süreçte idari-ücretli izne çıkarılmalıdır.
*İşten atmalar yasaklanmalı ve 1168 TL değil tam ücret ödenmelidir.
*Çalışma saatleri, ücretlerde kesintiye gitmeden azaltılmalı, 4-6 saat olarak düzenlenmelidir.
*İşçilere ücretsiz-yaygın testler yapılmalı, vakaların arttığı işyerlerinde üretime ara verilmelidir.
*Evden çalışan işçilerin çalışma saatleri düzenlenmeli ve iş için yaptıkları harcamalar karşılanmalıdır.”
