Bu gün darmadağın perişanım ben,
Ağzımı bozarım döküğüm bu gün.
Beni biraz anla üstüme gelme,
Diyarbekir gibi yıkığım bu gün.
Bilmeden namerde hamal olmuşum,
Derdi çilesine ortak olmuşum,
Halimi sormayın sanki ölmüşüm,
Diyarbekir gibi yıkığım bu gün.
Vicdanlar körelmiş, insanlık bitmiş,
Namertler mertleri kenara itmiş,
Baştacı ettiğim dostlarım gitmiş,
Diyarbekir gibi döküğüm bu gün.
Gurbet yüreğimde açmış bir yara,
Sultan Abdal gibi çeksinler dara,
Bülbül olup düştüm âh ile zara,
Diyarbekir gibi dardayım bu gün.
Mutluluk bir hayal sevgiyse ırak,
Başımı taşlara vurayım bırak,
Gönül toprağımsa susuz ve çorak,
Diyarbekir gibi kurağım bu gün.
Kendimi yerlere bırak vurayım,
Ne varsa ne yoksa döküp kırayım,
Ne sultanım kalmış ne de sarayım,
Diyarbekir gibi bıkmışım bu gün.
Namert olan zehir kattı aşıma,
Çoraplar örüldü garip başıma,
Şair Demir kızma çatık kaşıma,
Diyarbekir gibi çökmüşüm bu gün.
