Bela oldun durdun her gün başıma,
Uzak dur da benden girme düşüme,
Mağrurla, gururla çıkma karşıma, 
Elime düşme hiç, yakarım seni.

Bahtıma hep küskün bıraktın beni,
Her günde azar azar yaktın beni,
Elimi bırakınca yıktın beni,
Elime düşme hiç, yakarım seni.

Benimle ağladı gece kuşları,
Böyle miydi sence gönül işleri?
Mezar oldu bana köşe başları,
Elime düşme hiç, yakarım seni.

Ne de çok mutluyduk hayal kurunca,
Birden yıktın beni hançer vurunca,
Tanımam de, biri beni sorunca,
Elime düşme hiç, yakarım seni.

Belli değilmiş hiç sağınla solun,
Beni gördüğünde değiştir yolun,
Acımam kırarım elinle kolun, 
Elime düşme hiç, yakarım seni.

Seni çok sevmiştim, başımda taçtın,
Ben sana geldikçe sen benden kaçtın,
Aklımı alırken birde dert açtın, 
Elime düşme hiç, yakarım seni.

Hor görüldü, kınandı şair Demir,
Aşkıma inanmadın yıktın hatır,
Ben bir daha sana, yazmam bir satır,
Elime düşme hiç, yakarım seni.