Bülbülün yerini baykuşlar aldı,
Kapılar kan ağlar, gül öksüz diye.
Arı sermayesi kovanda baldı,
Mecnun kara bağlar, çöl öksüz diye.
Oluk oluk akar gözümün seli,
Halimi görenler diyorlar deli,
Çoktandır esmiyor baharın yeli,
Karayel isyanda, dal öksüz diye.
Kurumuş çöllerde bulunmaz umman,
Mahzenler karanlık her taraf duman,
“İhsani” devrinde tatlıydı zaman,
Sazlar kökten kırık,tel öksüz diye.
Dumanlı dağlarda kış geldi çattı,
Beklediğim güneş doğmadan battı,
Yastık diken oldu, cana dert kattı,
Şair Demir suskun, dil öksüz diye.
