Hiçbir aşk kavgasız değil ki gülüm,
Art niyet, dargınlık yorar vefasız.
Bazen tatlım derdin, bazen de balım,
İnsan sevdiğini arar vefasız.
Paran mı, pulun mu, malın mı gider?
Peynirin, zeytinin, balın mı gider?
Paspasın, kilimin, halın mı gider?
İnsan bir hatır sorar be vefasız.
Sayende bitmedi keder mevsimim,
Sandın ki başkasına var hevesim,
Sadece sen iken şu gönül sesim,
Bir türlü vermedin karar vefasız.
Artık deme, ağlama, kader böyle,
Söyle, hiç şehir, bir olur mu köyle?
Rakamı belirsiz hain bir fayla,
İnsan yıkıp, zarar vermez vefasız.
Bülbül ettin beni viranda öten,
Bir çilekeş oldum, derde dert katan,
İyi günde herkes iyidir zaten,
İnsan kötü günde yarar vefasız.
Demir erken buldu kanser, veremi,
Ben bilmem, izah et, sevgi böyle mi?
Ayran içtik ayrı düştük, öyle mi?
İnsan bir selam verir be vefasız.
