Sahte bir sevgiyle sevmemiştim ki
Zalimin kızı beni hiç anlamadı
Meğerse aşkıma inanmamış ki
Vefasızın biri yıktı dünyamı
Ben çoktan ölmüşüm sanma diriyim
Zaten aşktan yana şanssız biriyim
Sevmeyi de bilen gönül eriyim
Kitapsızın biri yaktı bağrımı
Deli rüzgârlar misali esip de
Beni dünya âleme rezil edip de
Her yerde gururum yere serip de
Vefasızın biri kırdı dalımı
Aşkımız dillerden hiç düşmez idi
Onla yaşamak her şeye bedeldi
Azrail gelmeden kendisi geldi
Hayırsızın biri aldı canımı
Demir’im genç yaşta usandım candan
Hançerlendim gönül denilen handan
Yine de davacı değilim ondan
Vefasızın biri yıktı dünyamı,
