Kendi kültürıni bilmeyenlerden,
Kendi tarihini sahiplenmiyenlerden,
Örf, adet, töresıni çiğneyenlerden,
Bende kaçiyem, bende gidiyem.

Ne yaptımsa xorgörıldımşehrımde,
Sayğımlaegıldımbüyügümın önünde,
Ancax hürmet görmedim heç kimsede,
Derdım bende kalsın, bende gidiyem.

Canım feda ederdımhemşehrıme,
İsyanlar, sitemler düştidilıme,
Kalmamiş ne sözım, ne bir kelime,
İsyanım bitmedi bende gidiyem.

Kimsenınzorınagitmesınsözlerım,
Sanmayın gidersem burayiözlerım,
Küçemebaxarkendoldigözlerım,
Gözyaşımibıraxtım bende gidiyem.

Senden ayrılmaxgetse de gücüme,
Söyle! Kimler derman buldi acıma?
Heç kimse gelmesın ne diri, ne ölime,
Vasiyetim budır, bende gidiyem.

Ekmegımızde tuz kalmamişbıliyem,
Ayrılıx kaderse kime ne diyem?
Reyhani’nın Erzurum’dan gettıği gibi,
Bende Diyarbekir’den çekip gidiyem.

Qerejdağ’ın taşına, Ongözli, Hewsel’e,
Alipaşa, Xançepek, Bağlar, Ben u Sen’e,
Kırklaraği, Fiskaya, Evlibeden’e,
Sevgimi bıraxtım bende gidiyem.

Aslanın üstüne kedi yürüdi,
Amid diye diye ömrüm çürüdi,
Cennet gibi şehrım ne hala geldi?
Şair Demir’em işte, bende gidiyem.