Filistin için yazdım yazdım sildim. Çünkü biliyorum ne söylesem az kalacak, ne yazsam bu acıyı tarif edemeyeceğim.
Tüm Dünya’ya kafa tutan bir avuç Yahudi, binlerce insanı evinden, işinden ve hayatından etti. Gazze’de aylardır susmayan bomba sesleriyle irkilen ve ölen çocuklar…Öncelikle savaşan her iki tarafı da desteklemediğimi belirtmek istiyorum. Hiçbir dava ve ideoloji insan canından kıymetli değildir.
Hayata gözlerini yeni açmışken kapatmak zorunda kalan binlerce bebekten çoğu henüz dünyaya gelmeden anne karnında öldürüldü. Anne ve babaların yaşadığı tarifsiz acılar ve masum çocuklar…
Ortadoğu’da yıllardır süregelen bu savaşa bu insanlık suçuna kim dur diyecek?
Hamas’ın İsrail’e saldırmasıyla başlayan bu savaş aslında yüzyıllardır var olan bir savaş. Hamas saldırılarından önce de yıllarca Filistin bombalandı. Hamas ilk İsrail’e saldırdığında yüzlerce insan öldü, birçok insan esir alındı. Benim için insanların öldürüldüğü hiçbir dava haklı değildir. Fakat İsrail savaşmayı bile mertçe yapmadı. Hastane, okul, güvenli bölge denilen yerde çadırları bombaladı. Tüm dünyanın gözü önünde savaş adı altında toplu katliam yaptı ve yapmaya devam ediyor.
Filistin’deki o çocukların yüzlerindeki korku ifadesi inanın hiçbir film karesinde çekilmemiş, hiçbir kitapta yazmaz. O acı ve korku hissi öyle içlerine işlemiş ki yüzlerindeki o masumluk o mahzunluk gözlerimin önünden gitmiyor. Ekran başında yüreğimizin kaldırmadığı acıları ve olayları bizzat yaşayan onlar.
Hiçbir suçu olmayan, yaşanılanlardan habersiz sadece o topraklarda doğdukları için o çocuklar bunları hak ettiler mi?
Çocuklarının bedenini bir poşette taşımak zorunda kalan anne ve babaların çaresizliğini ve acısının ağırlığını hangi teselli cümlesi hafifletir?
Yeni doğan bebekleri için doğum belgesi almaya giden baba döndüğünde o bebekleri ve eşi için ölüm belgesi alacağını bilmeden evden ayrılmıştı. Döndüğünde
evinin bombalandığını ve ailesinin tüm fertlerini kaybettiğini öğrendi. Bu hangi vicdana ve savaş etiğine sığar?
Bir işe yarıyor mu bilmiyorum ama tek yapabildiğimiz kınamak ve paylaşmak. Savaşlarda sadece mazlumların canının yandığı ve onlara zarar geldiğini görüyoruz. Bu yüzdendir ki savaşın kazananı olmaz. Dünya’daki tüm kötülüklerin yok olması ve savaşların bitmesi dileğiyle.
